Langues

Kopiloot en de formule van succes: kennis plus (serendipiteit maal inspanning) plus 1.

02 feb 17 artistunited.be... 01 Commentaires

Kopiloot.be wordt gelanceerd, WAT IS KOPILOOT? Van creatieve ondernemers wordt verwacht dat ze boordevol inspirerende ideeën zitten, én dat ze de zakelijke aspecten helemaal onder de knie hebben. Maar dat zijn er nogal wat. Krijg jij een lean businessmodel opgesteld? Weet jij hoe je een logo moet beschermen? Of een prijszetting bepalen? Creatieve ondernemers die met deze – en andere! – vragen zitten, worden via Kopiloot gekoppeld aan experten die helemaal thuis zijn in de culturele en creatieve sectoren. Zij geven raad en advies, of tekenen zelfs voor een heel begeleidingstraject waarbij ze al doende hun kennis en expertise doorgeven.

Op de lancering op 26 januari waren 2 sprekers uitgenodigd. Iemand die zich een “orkestenboer” noemde maar wel de wiskundige formule van succes meende gevonden te hebben en iemand die de vinger aan de pols van de razend boeiende trends voor 2017 uit de doeken deed…. Gunther Broucke en Bart de Waele in de spots.

De eerste die aantrad was Gunther Broucke, intendant van Brussels Philharmonic. Hij introduceerde zich als intendant en "een orkestenboer”. Maar liet geen twijfel bestaan over de fantastische omgeving die de creatieve organisatie is waarin hij werkt.

Hij was getroffen door het recente overlijden van Gene Cernan. 'Wie', voelde je door de zaal gaan. Dat was de commandant van Apollo 17. De echte helden. Net zoals wielrenners. Wie heeft niet zitten vloeken bij het geknoei van de ballerina’s van de rode Duivels. Omdat we denken, "eigenlijk kunnen we dat ook".

Maar bij het reizen naar de maan stellen we toch de vraag of het echt waar is dat we daar op geweest zijn. Daar denken we niet dit we dit ook zelf hadden gekund. Die mensen geven ons dus dromen.

Wat was dat Apollo project. Diende dat enkel om mensen naar de maan te schieten en terug? Het was het heetst van de koude oorlog toen. Een reactie hierop was het ontwikkelen van een raketprogramma. Was het Apollo programma een verborgen wapenproject? Of mikte men op de talrijke spin-offs van dat project? Denk aan satellietnavigatie, computers (die het wel of niet doen gezien het projectiescherm op deze lezing heel wat kuren vertoonde), MRI scans die een rechtstreeks gevolg waren van het Apollo programma.

JFK vertelden in 1962: "we choose to go to the moon, because that goal will see to organize and measure the best of our energies and skills. Because that challenge is one that we are willing to accept, one we are unwilling to postpone, and one we intend to win."

Wij kiezen vandaag de dag niet meer. Wij zijn blijkbaar vergeten wat dat werkelijk betekent. Zijn we zoals de ezels in het experiment waar men een bos wortels op even lange afstand langs weerskanten aanbiedt (de ezel kan niet kiezen of hij naar rechts of links zou gaan).

Gaan we dat Eurostadion bouwen of niet, gaan we de ring van Antwerpen oplossen of niet, gaan we Uplace bouwen of niet.. we zijn bange schepsels geworden.

Of nog: Ge kunt niet zeggen 'ik heb voor u gekozen' als je niet voor de verscheurde deze hebt gestaan om voor een ander te kunnen kiezen.

We kiezen niet meer. We zijn het worstje in de hotdog en diegene die zogezegd wel kiezen zullen ons op eten. We moeten niet bang zijn om uitgelachen te worden. If you want to make god laugh, tell him about you plans leerde Woody Allen ons al.

JFK had een duidelijk plan en hij koos. En hij beseft dathij je mensen moet meenemen en laten dromen. “We choose to go to the moon”.

Het begrip creativiteit is geërodeerd. Als een zetel in de zon die valer worden. Het gaat bij creativiteit in een bedrijf over de poetsvrouw, de man die de PC fixt, niet over de directiekamer waar men inplant op donderdag tussen 14 en 17u creatief te zijn. Ik wil een ander begrip met jullie delen, namelijk serendipiteit. Openstaan voor onverwachte momenten op je pad en de frisheid hebben om er gebruik van te maken. Of omschreven als "Zoeken naar een speld in een hooiberg en er uit rollen met een boerendochtter”.

Chips, paperclips, Viagra, post-its zijn voorbeelden van zaken die ontdekt zijn toen men naar iets anders aan het zoeken was.

En volharding, er blijven voor gaan, werken, geen schrik hebben om te verliezen. En niet te trots zijn over overwinningen want 'succes is not final en failure is not fatal.’

Wij hebben geleerd van op te tellen, zoals onze kleine overwinningen ipv te vermenigvuldigen. Gaat en vermenigvuldig, is al eens lang geleden geschreven…

Wat met risico’s? Bij vermenigvuldiging kan dat dramatisch zijn inderdaad.

Een formule van succes: kennis + (serendipiteit maal inspanning) plus 1. Ik wil enkel de kritische ingesteldheid benadrukken met deze formule. Kennis is cruciaal. Charlatans vallen snel door de mand in onze sector. Hoe hoger het prima donna element, hoe meer charlatan.

Dus je hebt ook bloed zweet en tranen nodig want alleen talent is niet voldoende.

Creativiteit schrijf je niet in op maandagmorgen in je agenda maar waar je moet voor openstaan. Creativiteit is een state of mind.

De zogenaamde Work-life balance? Dat is verwarrend. Dat zou betekenen dat je 2 verschillende levens hebt. Je hebt toch maar 1 leven? Dat je dan liefst ook leeft met passie.

Change, yes we can? Of zou de uitspraak eerder moeten zijn ‘you must be the change’? Een file zijn wij zelf by the way. Je staat er zelf in, change begint bij jezelf met andere woorden. Men is voor mij geen lid van Brussels Philharmonic, je bént Brussels Philharmonic.

Men moet niet iets spectaculairs uitvinden om creatief te zijn. Het kan ook in kleine dingen zijn, maar het moet de totaliteit van de werking doorkruisen. (werking, structuur, financiering). Enkele voorbeelden:

Het was not done om filmmuziek te spelen met een klassiek orkest. Wij zijn daarmee begonnen. Wat maakte dat we ons teruggevonden hebben in een zeer boeiende wereld. En voor alle duidelijkheid is men componist of niet. Men is niet een ‘filmcomponist’, men is een componist. Dit traject zorgde voor een change of mind bij onze musici. Want de baas bij opname voor filmmuziek is de sound engineer en niet de dirigent. Er bestaat zelfs een Oscar voor deze functie. Ook de regisseur en producent grijpen in bij dergelijke opnames. Dat is een heel andere manier van werken.

Wij programmeren normaal gezien 2 à 3 jaar op voorhand. Bij een filmscore kan er vandaag een telefoon binnenkomen om volgende week een opname te doen.

Wij hebben met de steun van sommigen die specifiek daarvoor een aparte structuur opgezet (noot: een N.V.) om dit te kunnen waarmaken.

We hebben ook nagedacht over additionele financieringsmogelijkheden. Voor de basisfinanciering moet de Vlaamse Regering zorgen. Voor onze ambities daar moeten we zelf geld voor zoeken.

We hebben ook het Instrumentenfonds. De realiteit is dat een goed strijkinstrument 50.000 euro kost. Dat is onhaalbaar geworden voor individuele musici. Maar optimisten zien in ieder probleem een opportuniteit. Strijkinstrumenten zijn een investering. Wij hebben dus een stichting opgericht. En we creëren een warme band tussen het instrument, de musicus en de investeerder. We hadden 2,8 miljoen opgehaald. We hebben 600K terugmoeten geven omdat alle musici ondertussen een een instrument hebben. De motivatie is uiteraard gestegen. En de klankkwaliteit van het orkest is gestegen.

Een ander voorbeeld is een spin-off die geleid heeft tot Neoscores.

Ik onthou van deze spreker die ook net verkozen werd tot overheidsmanager van 2016 in de publieke sector volgende uitspraak: “Doe wat je doet met passie en overtuiging."

De formule van succes is dan misschien weer eerder nuttige hulp te vinden via Kopiloot.be !

Het andere deel van de gastspreker Bart De Waele volgt binnenkort.